ما بعد از اینکه همه مسائل را هم مفروض بگیریم، فرض بگیریم که اینها آمدند و همه به قول خودشان، همه ملّاها را کشتند و همه مؤمنین را از بین بردند، ما از چه می‌ترسیم؟ ما از یک جایی که این وضع را دارد، منتقل می‌شویم به یک جایی که بهتر از اینجاست. چرا ما بترسیم؟ من نمی‌گویم ما غلبه به آنها می‌کنیم، لکن ما غلبه ایمانی داریم به آنها. ما همان منطقی را داریم که در صدر اسلام بود که اگر آنها را بکشیم ما به بهشت می‌رویم. اگر آنها ما را بکشند باز هم ما به بهشت می‌رویم. این منطق اهل ایمان است. آنکه ایمان به خدای تبارک و تعالی دارد، آنکه قرآن را به آن ایمان دارد، منطقش این است که ما ضرر نمی‌کنیم. هیچ طرف قضیه ضرر نیست.
صحیفه امام : ج 13 – ص 107
